'Zühd' sözlükte, bir nesneye rağbetsiz olmak, az bir şeye râzı olmak demektir.



Kavram olarak 'zühd', dünyaya, maddî şeylere ve menfaate rağbet etmemek, çıkarcı, ihtiraslı ve bencil olmamak, kanaatkâr olmak anlamlarına gelir.



'Zühd', nefsin arzu ve isteklerini denetim altına almak, mânevî değerleri maddî değerlerden üstün tutmak demektir.



'Zühd', imkân olduğu halde başkasını kendine terci ve nefsi terbiye etmek amacıyla helâl olan şeylerden bile vazgeçmektir diye de tarif edilmiştir.



'Zühd', Kur'ân-ı Kerim'de bir âyette, çoğul olarak (zâhidîn şeklinde) sözlük anlamıyla geçmektedir. Hz. Yusuf (a.s.), kardeşleri tarafından bir kuyuya atılmıştı. Onu kuyudan çıkaranlar, onu Mısır'da az bir fiyata köle diye sattılar. Çünkü buluntu olduğu için onlara göre fazla bir değeri yoktu.



"Onu ucuz bir fiyata, sayısı belli (birkaç) dirheme sattılar. Onlar onu pek önemsemediler (ona pek değer vermediler)." (12/Yusuf, 20)