İnsana ‘izzet’ kazandıran bir kaç önemli davranış vardır:



­*Bunlardan biri, Allah’ın adını zikretmektir. Bu da Allah’ın sevgisi ve rızası için yapılan kulluktur, O’nun adına amel işlemektir, O’nun korkusundan haramları terketmektir, O’nu ve O’nun vereceği cezayı ve mükafatı düşünmektir, daima Allah’ı hatırlamaktır. Bu şekilde Allah’ı hatırlayanlar izzete ulaşırlar.



*Bir diğeri Allah yolunda ‘infak’ etmektir. Veren el alan elden sürekli üstündür. Dilenen, başkalarına muhtaç yaşayan, sürekli borç içinde sürünen, maddi imkansızlıktan dolayı perişan olan, bu yüzden başkalarına el açan izzetini kaybeder. Ama çalışır, maddi açıdan kuvvetli olur ve Allah yolunda infak ederse izzet sahibi olur, şerefi ve değeri artar.



*Bir diğeri ilimdir. Bilenlerin sorumlulukları büyük olduğu gibi, ilimlerinin gereğini yaptıkları sürece dereceleri daha da artar. İlmi olduğu halde ilmiyle amil olmayanlar, bilgilerini Gerçek uğruna ve Allah’a kulluk yolunda kullanmayanlar ile, ilimle zalimlere ve tağutlara destek olanların kazancı zillettir ve aşağılayıcı azaptır.  İlim güçtür, zenginliktir ve izzettir. Allah’ın kulları içinde Ondan en çok ilim sahipleri korkarlar. Çünkü onlar Allah’ın azametini idrak ederler.



Gerçek mü’min, şeref ve izzetini kaybetmemek için küçültücü davranışlardan uzak kalır. Küçük ve boş işlerin peşinden gitmez, yalan ve çirkin sözlere aldırmaz, ufak çıkarlar peşinde  koşmaz. O küçük değil büyük hedeflerin adamıdır. O, çıkarının karşısında eğilmez. O ucuz kazançların arkasına düşmez. O kimsenin karşısında iki büklüm olmaz. Hele hele inançsızların yanında başı dik ve onurludur. Kimseye yağcılık yapmaz, yağdanlık olmaz. Bir makama çıkmak için üç kağıtçılık yoluna baş vurmaz. Onun davranışları orta halli, sözleri doğru ve oturaklı, ahlâkı ağır başlı, hedefi yücedir.



Allah, dilediğini aziz (izzet sahibi) kılar, dilediğinin zelil (zillet sahibi) eder. (3 Âli İmran/26)