İsrâiloğullarının Karakteri / Yahudileşme Alâmet ve Özellikleri
Allah'a vermiş oldukları ahdi/sözü bozmak (2/Bakara, 55, 61, 65, 84, 86, 90, 93, 100; 3/Âl-i İmran, 112; 4/Nisâ, 154-155; 5/Mâide, 3, 60).
Maymunlaşmak (2/Bakara, 65; 7/A'râf, 166).
Kör ve sağır kesilmek (5/Mâide, 70-71).
Başka tanrılara da inanmak ve onları da güçlü görmek (2/Bakara, 93).
Yalnız Allah'a güvenip sadece O'ndan korkmamak (10/Yûnus, 84; 26/Şuarâ, 61-62).
Altın buzağıya (altına, elleriyle yaptıkları heykele ve buzağıya) tapmak (2/Bakara, 51-54; 7/A'râf, 148-152; 20/Tâhâ, 86-98; 29/Ankebut, 92).
Güzel nimetlere nankörlük (2/Bakara, 61).
Cihad ve savaş görevinden kaçmak, ölümden korkmak (5/Mâide, 21-26; 2/Bakara, 46, 95, 246, 249; 59/Haşr, 14).
Fesat/bozgunculuk (5/Mâide, 64, 81; 7/A'râf, 163; 17/İsrâ, 4-7).
Allah'ın hükümleriyle hükmetmemek (5/Mâide, 44, 45, 47; 62/Cum'a, 5).
Peygamberleri yalanlamak ve öldürmek (2/Bakara, 87).
"Gözümüzle görmeden inanmayız" demek (2/Bakara, 55).
İkrar ettikten hemen sonra inkâr etmek (2/Bakara, 63-64; 4/Mâide, 12).
Kitab'ı değiştirmek (2/Bakara, 211, 41-42, 59, 75, 79).
Tahrif etmek; Kelimeleri konuldukları yerden değiştirip anlamlarını çarpıtmak (2/Bakara, 75; 4/Nisâ, 46; 5/Mâide, 13, 41; 7/A'râf, 162).
Hakka bâtılı karıştırmak (2/Bakara, 42).
Ketmetmek; Açıklamaları gereken bilgileri gizlemek (2/Bakara, 159, 174; 3/Âl-i İmran, 187; 5/Mâide, 15; 6/En'am, 91).
Alçak dünyanın metâını, âhirete tercih etmek (7/A'râf, 169).
Hayırlıyı hayırsızla değiştirmek (2/Bakara, 61).
Ahireti dünyayla değiştirmek (2/Bakara, 86)
İsyankârlık ve aşırı gitmek (2/Bakara, 61, 65; 3/Âl-i İmran, 112; 4/Nisâ, 160-161; 5/Mâide, 78; 6/En'am, 146).
"İşitittik ve isyan ettik" diyecek kadar küstahlaşmak (4/Nisâ, 46).
Gerekli gördükleri her yalanı söyleyebilmek (5/Mâide, 40-42).
Devamlı harp ve fitne çıkarmaya çalışmak (5/Mâide, 64)
Firavun'un işbirlikçisi kapitalist Karun'a özenmek: (28/Kasas, 79).
Rüşvet alıp vermek (5/Mâide, 42, 62).
Fâiz yemek (3/Âl-i İmran, 161; 4/Nisâ, 161).
Başkalarının malını haksız yere yemek (3/Âl-i İmran, 161).
Bâtıl yollarla insanların mallarını yemek (3/Âl-i İmran, 75; 4/Nisâ, 161; 9/Tevbe, 34).
Cimrilik (Kendi malında) (4/Nisâ, 53).
Müsrif olmak/savurganlık (Doğa ve diğer insanlar konusunda) (5/Mâide, 32).
Nankörlük (2/Bakara, 40, 47, 122; 5/Mâide, 20; 10/Yûnus, 93).
Dünyaya çok hırslı/düşkün olmak ve dünyayı aşırı sevmek (2/Bakara, 96; 4/Nisâ, 53; 7/A'râf, 169).
Zâlimlik (2/Bakara, 92).
Kasvet/Kalp katılığı, kalbin taşlaşması (2/Bakara, 74).
Kalbin perdelenmesi, kılıflanması (2/Bakara, 88).
Kalbin mühürlenmesi (3/Âl-i İmran, 155).
Kalbindeki sapma dolayısıyla kör ve sağır duruma gelmek (5/Mâide, 78).
Sûret-i haktan gözükerek başkalarına iyiliği emredip kendi nefsini dışta bırakmak (2/Bakara, 44).
İyiliği emredip kötülükten sakındırma görevini yapmamak (5/Mâide, 79).
Aşırılık, haddi aşmak ve küfre koşmak (5/Mâide, 41).
Şeytana tâbi olmak (2/Bakara, 102).
Putlara ve şeytana inanıp tâğuta tapınmak (4/Nisâ, 51; 5/Mâide, 60).
Mü'minleri de saptırmaya çalışmak (4/Nisâ, 44).
Mü'minlere inanmamak (2/Bakara, 75; 4/Nisâ, 51; 5/Mâide, 43).
Kendi yanlış dinlerine davet etmek (2/Bakara, 135, 136; 3/Âl-i İmran, 72, 73).
Mü'minleri imanlarından sonra küfre döndürmeyi istemek (2/Bakara, 109).
Allah'ın nurunu söndürmek istemek (9/Tevbe, 32-33).
Mü'minlerin aleyhine müşriklerle dostluk kurmak (5/Mâide, 80-81).
Hâinlik yapmak (5/Mâide, 13, 32).
Antlaşmalara uymamak (8/Enfâl, 56, 57).
Bir insanın (Hz. İsa'nın) tanrılığını iddia etmek (5/Mâide, 72, 75, 116, 117).
Kur'an'ı hasetliğinden ve mevki hırsından dolayı inkâr etmek (2/Bakara, 89-91, 101; 3/Âl-i İmran, 112; 4/Nisâ, 54; 6/En'am, 91).
Münâfıklık ederek insanlara rastlayınca "inandık" demek (2/Bakara, 76).
Kendi yorumlarını (elleriyle yazdıklarını) Allah'tan gelen vahiy gibi sunarak gerçek vahye engeller çıkarmaya çalışmak (2/Bakara, 79).
Kendilerinden olmayanlara karşı sorumlulukları olmadığı iddiasıyla insanları aldatmaktan geri durmamak (3/Âl-i İmran, 75).
Âhireti de kimseye bırakmamak; Sayılı birkaç gün azaplarını/cezalarını çektikten sonra doğru cennete gönderileceklerine inanmak (2/Bakara, 80).
Rasül'e uymayan bir topluluğa ve yalana kulak vermek. "Peygamber, hoşunuza giden bir şey söylerse kabul edin; yoksa reddedin" demek (5/Mâide, 41).
Göre göre, bile bile Allah'ın âyetlerini inkâr etmek (Âl-i İmran, 70).
Bilginlerini tanrı edinmek (9/Tevbe, 31, 34).
Tekrar tekrar dinden dönmek (4/Nisâ, 157).
Allah'ın rahmetinden kovulmak (2/Bakara, 88; 4/Nisâ, 46, 156, 157).
Lânetlenmek ve Allah'ın gazabına uğramak (5/Mâide, 3, 60)
Dostlukları olmaz (2/Bakara, 105, 120, 145; 5/Mâide, 51, 80, 82; 60/Mümtehine, 13).
Bu özelliklerinin içinde günümüzde nice "müslümanım" diyenlerce aynen uygulanan şu yahudi karakterlerine dikkat çekmek gerekmektedir:
Irkçılık ve taassup, üstün ırk oldukları iddiası (5/Mâide, 18; 2/Bakara, 80)
Materyalizm ve dünyevîleşme, maddeyi putlaştırma, altına ve heykele tapma (2/Bakara, 51-54; 7/A'râf, 148-152; 20/Tâhâ, 86-98; 29/Ankebut, 92).
Eşlerini kıskanmama, domuz gibi yaşadıklarından domuza çevrilmeleri (5/Mâide, 60)
Maymunca taklitçilik ve şahsiyetsizlik özelliklerinden maymuna çevrilmeleri (2/Bakara, 65; 5/Mâide, 60; 7/A'râf, 166).
Dâvâları için her yolu meşrû görmeleri, yalan söylemeleri (5/Mâide, 13, 32, 41).
Sözlerinde durmamaları (2/Bakara, 55, 61, 65, 84, 86, 90, 93, 100; 3/Âl-i İmran, 112; 4/Nisâ, 154-155; 5/Mâide, 3, 60).
Sihirle uğraşma (2/Bakara, 102).
Ahlâkî dejenerasyon (3/Âl-i İmran, 188).
Toplumda fesâdı, fuhşu yaygınlaştırma (5/Mâide, 64).
Bilginlerini tanrı edinmek (9/Tevbe, 31, 34).
Dini tahrif (2/Bakara, 59, 75, 79; 4/Nisâ, 46; 5/Mâide, 13, 41; 7/A'râf, 162).
İmanda pazarlık, Allah'ı açıkça görmediçe inanmayacağız" demek (2/Bakara, 55).
Dinlerini paramparça etmek, hizipçilik ve tefrika (6/En'am, 159).
Gerçeği bile bile inat (3/Âl-i İmran, 70).
Allah'ın hükümleriyle hükmetmemek (5/Mâide, 44, 45, 47; 62/Cum'a, 5).
Maymunlaşmak (2/Bakara, 65; 7/A'râf, 166).
Kör ve sağır kesilmek (5/Mâide, 70-71).
Başka tanrılara da inanmak ve onları da güçlü görmek (2/Bakara, 93).
Yalnız Allah'a güvenip sadece O'ndan korkmamak (10/Yûnus, 84; 26/Şuarâ, 61-62).
Altın buzağıya (altına, elleriyle yaptıkları heykele ve buzağıya) tapmak (2/Bakara, 51-54; 7/A'râf, 148-152; 20/Tâhâ, 86-98; 29/Ankebut, 92).
Güzel nimetlere nankörlük (2/Bakara, 61).
Cihad ve savaş görevinden kaçmak, ölümden korkmak (5/Mâide, 21-26; 2/Bakara, 46, 95, 246, 249; 59/Haşr, 14).
Fesat/bozgunculuk (5/Mâide, 64, 81; 7/A'râf, 163; 17/İsrâ, 4-7).
Allah'ın hükümleriyle hükmetmemek (5/Mâide, 44, 45, 47; 62/Cum'a, 5).
Peygamberleri yalanlamak ve öldürmek (2/Bakara, 87).
"Gözümüzle görmeden inanmayız" demek (2/Bakara, 55).
İkrar ettikten hemen sonra inkâr etmek (2/Bakara, 63-64; 4/Mâide, 12).
Kitab'ı değiştirmek (2/Bakara, 211, 41-42, 59, 75, 79).
Tahrif etmek; Kelimeleri konuldukları yerden değiştirip anlamlarını çarpıtmak (2/Bakara, 75; 4/Nisâ, 46; 5/Mâide, 13, 41; 7/A'râf, 162).
Hakka bâtılı karıştırmak (2/Bakara, 42).
Ketmetmek; Açıklamaları gereken bilgileri gizlemek (2/Bakara, 159, 174; 3/Âl-i İmran, 187; 5/Mâide, 15; 6/En'am, 91).
Alçak dünyanın metâını, âhirete tercih etmek (7/A'râf, 169).
Hayırlıyı hayırsızla değiştirmek (2/Bakara, 61).
Ahireti dünyayla değiştirmek (2/Bakara, 86)
İsyankârlık ve aşırı gitmek (2/Bakara, 61, 65; 3/Âl-i İmran, 112; 4/Nisâ, 160-161; 5/Mâide, 78; 6/En'am, 146).
"İşitittik ve isyan ettik" diyecek kadar küstahlaşmak (4/Nisâ, 46).
Gerekli gördükleri her yalanı söyleyebilmek (5/Mâide, 40-42).
Devamlı harp ve fitne çıkarmaya çalışmak (5/Mâide, 64)
Firavun'un işbirlikçisi kapitalist Karun'a özenmek: (28/Kasas, 79).
Rüşvet alıp vermek (5/Mâide, 42, 62).
Fâiz yemek (3/Âl-i İmran, 161; 4/Nisâ, 161).
Başkalarının malını haksız yere yemek (3/Âl-i İmran, 161).
Bâtıl yollarla insanların mallarını yemek (3/Âl-i İmran, 75; 4/Nisâ, 161; 9/Tevbe, 34).
Cimrilik (Kendi malında) (4/Nisâ, 53).
Müsrif olmak/savurganlık (Doğa ve diğer insanlar konusunda) (5/Mâide, 32).
Nankörlük (2/Bakara, 40, 47, 122; 5/Mâide, 20; 10/Yûnus, 93).
Dünyaya çok hırslı/düşkün olmak ve dünyayı aşırı sevmek (2/Bakara, 96; 4/Nisâ, 53; 7/A'râf, 169).
Zâlimlik (2/Bakara, 92).
Kasvet/Kalp katılığı, kalbin taşlaşması (2/Bakara, 74).
Kalbin perdelenmesi, kılıflanması (2/Bakara, 88).
Kalbin mühürlenmesi (3/Âl-i İmran, 155).
Kalbindeki sapma dolayısıyla kör ve sağır duruma gelmek (5/Mâide, 78).
Sûret-i haktan gözükerek başkalarına iyiliği emredip kendi nefsini dışta bırakmak (2/Bakara, 44).
İyiliği emredip kötülükten sakındırma görevini yapmamak (5/Mâide, 79).
Aşırılık, haddi aşmak ve küfre koşmak (5/Mâide, 41).
Şeytana tâbi olmak (2/Bakara, 102).
Putlara ve şeytana inanıp tâğuta tapınmak (4/Nisâ, 51; 5/Mâide, 60).
Mü'minleri de saptırmaya çalışmak (4/Nisâ, 44).
Mü'minlere inanmamak (2/Bakara, 75; 4/Nisâ, 51; 5/Mâide, 43).
Kendi yanlış dinlerine davet etmek (2/Bakara, 135, 136; 3/Âl-i İmran, 72, 73).
Mü'minleri imanlarından sonra küfre döndürmeyi istemek (2/Bakara, 109).
Allah'ın nurunu söndürmek istemek (9/Tevbe, 32-33).
Mü'minlerin aleyhine müşriklerle dostluk kurmak (5/Mâide, 80-81).
Hâinlik yapmak (5/Mâide, 13, 32).
Antlaşmalara uymamak (8/Enfâl, 56, 57).
Bir insanın (Hz. İsa'nın) tanrılığını iddia etmek (5/Mâide, 72, 75, 116, 117).
Kur'an'ı hasetliğinden ve mevki hırsından dolayı inkâr etmek (2/Bakara, 89-91, 101; 3/Âl-i İmran, 112; 4/Nisâ, 54; 6/En'am, 91).
Münâfıklık ederek insanlara rastlayınca "inandık" demek (2/Bakara, 76).
Kendi yorumlarını (elleriyle yazdıklarını) Allah'tan gelen vahiy gibi sunarak gerçek vahye engeller çıkarmaya çalışmak (2/Bakara, 79).
Kendilerinden olmayanlara karşı sorumlulukları olmadığı iddiasıyla insanları aldatmaktan geri durmamak (3/Âl-i İmran, 75).
Âhireti de kimseye bırakmamak; Sayılı birkaç gün azaplarını/cezalarını çektikten sonra doğru cennete gönderileceklerine inanmak (2/Bakara, 80).
Rasül'e uymayan bir topluluğa ve yalana kulak vermek. "Peygamber, hoşunuza giden bir şey söylerse kabul edin; yoksa reddedin" demek (5/Mâide, 41).
Göre göre, bile bile Allah'ın âyetlerini inkâr etmek (Âl-i İmran, 70).
Bilginlerini tanrı edinmek (9/Tevbe, 31, 34).
Tekrar tekrar dinden dönmek (4/Nisâ, 157).
Allah'ın rahmetinden kovulmak (2/Bakara, 88; 4/Nisâ, 46, 156, 157).
Lânetlenmek ve Allah'ın gazabına uğramak (5/Mâide, 3, 60)
Dostlukları olmaz (2/Bakara, 105, 120, 145; 5/Mâide, 51, 80, 82; 60/Mümtehine, 13).
Bu özelliklerinin içinde günümüzde nice "müslümanım" diyenlerce aynen uygulanan şu yahudi karakterlerine dikkat çekmek gerekmektedir:
Irkçılık ve taassup, üstün ırk oldukları iddiası (5/Mâide, 18; 2/Bakara, 80)
Materyalizm ve dünyevîleşme, maddeyi putlaştırma, altına ve heykele tapma (2/Bakara, 51-54; 7/A'râf, 148-152; 20/Tâhâ, 86-98; 29/Ankebut, 92).
Eşlerini kıskanmama, domuz gibi yaşadıklarından domuza çevrilmeleri (5/Mâide, 60)
Maymunca taklitçilik ve şahsiyetsizlik özelliklerinden maymuna çevrilmeleri (2/Bakara, 65; 5/Mâide, 60; 7/A'râf, 166).
Dâvâları için her yolu meşrû görmeleri, yalan söylemeleri (5/Mâide, 13, 32, 41).
Sözlerinde durmamaları (2/Bakara, 55, 61, 65, 84, 86, 90, 93, 100; 3/Âl-i İmran, 112; 4/Nisâ, 154-155; 5/Mâide, 3, 60).
Sihirle uğraşma (2/Bakara, 102).
Ahlâkî dejenerasyon (3/Âl-i İmran, 188).
Toplumda fesâdı, fuhşu yaygınlaştırma (5/Mâide, 64).
Bilginlerini tanrı edinmek (9/Tevbe, 31, 34).
Dini tahrif (2/Bakara, 59, 75, 79; 4/Nisâ, 46; 5/Mâide, 13, 41; 7/A'râf, 162).
İmanda pazarlık, Allah'ı açıkça görmediçe inanmayacağız" demek (2/Bakara, 55).
Dinlerini paramparça etmek, hizipçilik ve tefrika (6/En'am, 159).
Gerçeği bile bile inat (3/Âl-i İmran, 70).
Allah'ın hükümleriyle hükmetmemek (5/Mâide, 44, 45, 47; 62/Cum'a, 5).
i1 harfi
- İBÂHİYYE
- İBDÂ
- İBN KESİR
- Tefsiru'l-Kur'âni'l-Azîm:
- İBN MACE
- Sünen-i İbn Mâce:
- İBN TEYMİYYE
- İBNU'S-SEBİL
- İBRA
- İBRAHİM SÛRESİ
- İBRÂNÎ
- İBTİLÂ'
- İCÂBET
- İCAP VE KABUL
- a) Sözle icap ve kabul:
- Sıygaların İcap ve Kabulde Etkisi:
- b) Mektup, elçi, telefon vb. ile icap ve kabul:
- c) Teâtî yolu ile icap ve kabul:
- İCARETEYN
- İCÂZET
- İCBÂR
- İCMA'
- İcmaın Mertebeleri:
- l) Sarih İcma:
- 2) Sükûtî İcma:
- 3) Müctehidlerin Belli Bir Ortak Noktada İttifak Etmeleri:
- İCMA-İ ÜMMET
- İCMÂLÎ ÎMAN
- İCRÂ
- Mahkeme Kararlarının İcrâ ve İnfazı: