Allah’ın insanlar arasından seçtiği elçiler de belli bir mesajı insanlara ulaştırmak, bazı şeyleri haber vermek ve aldıkları vahiyle insanlara örnek olmak üzere görevlidirler.



Nebi ile rasûl yaklaşık aynı anlamdadır. Kimileri der ki, nebi yalnızca haber getiren ve bir önceki peygamberin şeriatini uygulayan elçidir. Rasûl ise, hem haber getiren hem de kendisine ayrı bir şeriat ve kitap verilen elçidir. Bu açıdan rasûlun manası nebiye göre biraz daha geniştir.



Farsça asıllı ‘peygamber’ kavramı ise elçi demek olup ‘nebi’ ve ‘rasûl’ yerine kullanılır.



Rasûle aynı zamanda mürsel de denilmektedir.



Risalet, bir anlamda nübüvvettir ve Allah’ın insanlara haber ulastırma yoludur. İnsanları hidayete götürmenin, onları dünya hayatında düzenli bir şekilde yaşatmanın, onları karanlıklardan aydınlığa çıkarmanın, onları Ahiret hayatına hazırlamanın bir yoludur. Risalet veya nübüvvet, insanlık için bir örneklik kurumudur. Rabbimiz ile insan arasındaki haberleşmedir. Bu haberleşme Allah’tan insana vahiy yoluyla, insandan Allah’a doğru ise ibadet ve dua yoluyla meydana gelir. Risalet, insanları Allah’ın  vahyi ile terbiye etmenin sistemidir. İnsanlık bu kurum sayesinde Allah’a kulluğu ve fıtratındaki güzelliği keşfedebilir. Rasûller, aldıkları vahiy ve yüklendikleri görevle; insan fïtratının derinliklerindeki güzellikleri, iyilikleri ve Hakk’a bağlılığı pratik hayata çıkarırlar. İnsan hayatından çirkinlik ve kötülükleri uzaklaştırmaya çalışırlar.



Risalet veya nübüvvet, Allah’ın insana olan rahmetinin bir tecellisidir. Başıboş bırakılan insan tek başına, ne hidayeti ne de  güzel davranışları bulamaz. Tek başına ilâhí güzelliklere ulaşamaz. Yaratılışı gereği bir rehbere, üstün nitelikli bir imama (öndere) muhtaçtır. Peygamberler, bu manada insanların önderleridirler.



Peygamberler, yeryüzünde canlı vahiylerdir. Allah’ın kullarından istediği insan tipinin somut örnekleridir.



Risalet (peygamberlik) görevi çalışılarak, okuyarak elde edilebilecek bir makam değildir. Allah (cc) kulları içerisinden üstün niteliklere sahip kimseleri elçi olarak seçer ve onlar vasıtasıyla insanlara mesajını gönderir. Elçilerinin kullarını vahiyle terbiye etmelerini ister. [161]