Bildirmek, açıklamak demektir. Allah’ın emir ve yasaklarını, Hz. Peygamber’in sünnetini bildirme, yayma. Peygamberler hakkında ise, Yüce Allah’tan aldığı vahyi eksiltmeksizin ve arttırmaksızın aynen ümmetine ulaştırmasıdır. Peygamberin ilahi vahyi gizleme, nakletmeme veya susma hakkı yoktur. O, ilahi vahyi Allah’tan aldığı şekliyle insanlara ulaştırmak durumundadır. Tebliği tam ve mükemmel olarak yerine getirmek peygamberin görevidir ve bu onun bir sıfatıdır. Bu konuyla ilgili olarak Yüce Allah şöyle buyuruyor:



"Ey Peygamber! Rabbinden sana indirileni duyur. Eğer bunu yapmazsan, O’nun elçiliğini yapmamış olursun. Allah seni insanlardan korur." (el-Maide: 5/67)[74]  



"O peygamberler ki Allah'ın emirlerini insanlara tebliğ ederler, Allah'tan korkarlar ve O'ndan başka kimseden korkmazlar." (Ahzâb: 33/39)



Bütün peygamberler, tebliğ görevini yapmak için büyük meşakkat ve çilelere göğüs germişlerdir. Hatta bazıları bu uğurda canlarını feda etmişlerdir. Peygamberler, gördükleri tüm kötülükleri mutlaka elleriyle veya dilleriyle düzeltmeye çalışmışlardır.



Peygamberler âdil kimselerdir. Adalete ters hiçbir iş yapmazlar. Peygamberler, görevlerinden azl olunmazlar. Peygamberlik çalışmakla elde edilmez. Allah, onu dilediğine vermiştir. Peygamberler seçilmiş, seçkin insanlardır; soyları temizdir. Güzel ahlak sahibidirler. Yaratılışları ve suretleri de güzeldir. Allah’tan başkasından korkmazlar. [75]



Bildirmek anlamına gelen bu nitelik peygamberlere özel ve onlar için zorunlu olan beş önemli ayrıcalıktan biridir. Bu demek­tir ki pey­gamberler Allah Teâlâ'dan aldıkları bilgileri, emir ve yasak­ları kesin­likle insanlara ulaştırır ve onlara açıklarlar. Bunun tersi on­lar için söz­konusu olamaz. Dolayısıyladır ki bu yüce şahsiyetler sorumluluklarının idraki içinde Allah (cc)'ın mesajlarını insanlara ile­tirken çok kere baskı­lara işkence ve saldırılara uğramışlardır. Hatta Kur'ân-ı Kerim'den de an­laşıldığı üzere onlardan bazıları yahudiler tarafından şehid bile edilmiş­lerdir. [76]



.................