Hükm; sözlük anlamı, hükmetmek, karar vermek, idare etmek, ata gem vurmak demektir. Bazen hikmet anlamına da gelir. (Bakınız: Hikmet)



Hakkında âyet ve hadis olan itikada ve ibadete ait bütün prensiplere ‘hüküm’denmiştir. Bunun çoğulu ‘ahkâm’dır.



Bir şeyin iyice araştırılıp soruşturulmasından sonra verilen karara ‘hüküm’ denir. Falanca adam, ‘bu konuda şöyle hükmetti’, ‘falancanın hükmü şöyledir’ denilir. (Mahkemelerde hakimlerin verdiği karar gibi)



Sözü geçmek, hükmünü yürütmek, kuvvetli ve güç sahibi olmak anlamlarına da gelir. Bu manada; ‘Allah’ın hükmü her şeye geçerlidir’ deriz. Yahutta bir yöneticinin emir vermesine, idare etmesine hükmetti-hakim oldu diyebiliriz.



Kur’an-ı Kerim’de bir çok anlamda kullanılmıştır:



Bunlar; mahkeme kararı anlamında (21 Enbiya/78),



Allah’ın verdiği karar anlamında (13 Râd/41),



Allah’ın koyduğu kurallar, prensipler ve bunlara uymanın gerekliliği anlamında (5 Mâide/44, 45, 47),



Kıyamet gününde insanları hesaba çekip, onlar hakkında karar vermesi anlamında (2 Bakara/13. 4 Nisa/141).