Kadınlardan çoğu en ufak bir anlaşmazlık anında kocalarından hemen boşanma isteğinde bulunur. Ya da kocası istediği malı/parayı kendisine vermeyince boşanmak ister. Kadın, bozguncu bazı arkadaşları veya komşularınca yönlendirilmiş olabilir. Bazen de sinir bozucu sözlerle kocasına meydan okur, “Erkeksen boşa beni” der.



Boşanmanın, ailenin dağılması ve çocukların başıboş kalması gibi oldukça kötü sonuçlar doğurduğu bilinen bir şeydir. Belki de kadın, pişmanlığın artık fayda vermeyeceği bir noktada yaptığına pişman olur. Şeriatın bunu haram kılmasındaki hikmet böyle durumlarda ortaya çıkar. Sevban’dan (r.a) Rasûlullah’ın (s.a.v.) şöyle buyurduğu rivayet edilir:



“Hiç bir kötülük olmadığı halde kocasından kendisini boşamasını isteyen kadına cennet kokusu haram olur.”[104]



Yine Ukbe İbni Amir’den (r.a.) Rasûlullah’ın (s.a.v.) şöyle buyurduğu rivayet edilir:



“Kocalarından kendilerini boşamalarını, kendilerini bırakmalarını isteyen kadınlar münafıklardır.”[105]



Kocanın namazı terketmesi, devamlı uyuşturucu veya içki kullanması, kadını haram bir işe zorlaması, işkence ederek zulmetmesi ya da şer’i haklarından alıkoyması gibi şeriatça geçerli bir gerekçe olur ve kocaya nasihat fayda vermez, düzelmesi için verilen uğraşlar boşa çıkarsa bu durumda kadının dinini ve kendi nefsini kurtarmak için boşanmak istemesinde bir sakınca yoktur. [106]