Ebu Hureyre’den (r.a.) Rasûlullah’ın (s.a.v.) şöyle buyurduğu rivayet edilir:



“Kişi hanımını (ilişki için) yatağına çağırır, hanımı bunu reddeder ve o kişi hanımına kızgın olarak gecelerse sabah oluncaya kadar melekler o kadına lanet eder.”[101]



Kadınların çoğu kocasıyla arasında bir anlaşmazlık olduğunda onu kendisiyle birlikte olma hakkında menederek -zannıca- cezalandırır. Oysa bu, kocasının harama (zinaya) düşmesi gibi çok kötü sonuçlara yol açabilir. Ve belki de işler kadının aleyhine döner, kocası onun üzerine ikinci bir hanımla evlenmeyi ciddi olarak düşünmeye başlar. Kadına düşen kocası kendisini talep ettiği zaman, Rasûlullah’ın (s.a.v.) emri gereğince kocasının isteğine cevap vermekte acele etmesidir:



“Kişi hanımını (ilişki için) yatağa çağırınca hanımı deve üzerinde bile olsa inip kocasının bu isteğine cevap versin.”[102]



Kocanın da, hasta veya hamile ya da üzgün olduğu durumlarda karısının halini gözönünde bulundurması gerekir. Böylece birliktelikleri devam eder ve ayrılık olmaz. [103]