"Kim Allah'a ve âhiret gününe iman ediyorsa, yanında mahremi olmayan bir kadınla yalnız kalmasın; çünkü -bu takdirde- üçüncüleri şeytandır." (Ahmed bin Hanbel, I/222, III/339) "Yanında mahremi olnayan kadınla kimse başbaşa kalmasın!" (Buhârî, Nikâh 111-112; Müslim, Hacc 424). Bu hadisler, bir kimsenin eşi ve nikâh düşmeyen yakın akrabâ ve hısımları dışında kalan kadınlarla yalnız kalmasını haram kılmaktadır. Böyle bir durum hem karşı cins için tahrik edicidir, hem de dedikoduya sebep olabilmektedir.



İnsanların -nikâh düşecek, evlenmeleri câiz olacak- uzak akrabalarıyla beraber olmayı önemsemedikleri için Hz. Peygamber (s.a.s.) buna da dikkati çekmiştir: "Kadınların yanına habersiz/izinsiz girmekten sakının!" buyurunca, onlardan birisi; 'kocanın akrabası hakkında (kayınbirâder gibi) ne dersiniz?' diye sormuş ve şu cevabı almıştır: "İşte bunlar (mânevî) ölümdür." (Buhârî, Nikâh 111; Müslim, Selâm 20). Bu hadise göre bir müslüman kadın, kocasının kardeşi, kocasının yeğenleri, kendisinin veya kocasının amca oğulları ve dayı oğulları gibi hısımlarının yanına açık çıkmayacak, onlarla yalnız kalmayacaktır; çünkü bunlar ona (yengeye) yabancıdır, nâmahremdir.