Bir hayvanın Cellâle olup olmayışının tesbitinde temel görev şüphesiz ki, veterinerlik bilim dalı ve dolayısıyla veteriner hakimlerindir. Ancak, İslâm hukukçuları bu tesbitte farklı bazı kriterleri ortaya koymuşlardır. Hanefi ve Şafii ekollerine göre ölçü, eti yenen evcil bir hayvanın, çoğunlukla hayvansal et ürünleriyle" veya mutlak necis yemlerle'2 beslenerek kokmasıdır."



Hanbeli ekolu ile bazı Hanefi ve Şafii hukukçularına göre, ölçü, necis yemin oranıdır. Şöyle ki, necis yemin oranı çoğunlukta ise o hayvan Cellâle değildir. '4



Ancak, Nevevi ve Rafii gibi bazı hukukçular, konuyu değerlendirirken tesbit ölçüsü olarak necis yemin miktarı değil, necis yemle beslenen hayvan etinin veya sütünün tadının, kokusunun veya renginin bozulup koktuğunu veya bozulmayıp kokmadığını ölçü almak en doğru kıstas ve en belirgin işarettir, demişlerdir. '5 [85]