Fitne kelimesinin anlam sahası oldukça geniştir. Kur’an bu kelimeyi ondan fazla mânâda kullanmaktadır:



1- Sınanma, deneme, belâya uğratma (2/Bakara, 102; 20/Tâhâ, 40, 85 vd.),



2- Küfür, şirk, müşriklerin müslümanları şirke döndürmek için uyguladıkları baskılar anlamında (2/Bakara, 191, 217;  4/Nisâ, 91),



3- Sapıklık, sapma, saptırma (5/Mâide, 41, 49; 37/Saffât, 162),



4- Azap, işkence, ateşe atma (85/Bürûc, 10; 51/Zâriyât, 13-14; 29/Ankebût, 10),



5- Günah (9/Tevbe, 49; 24/Nûr, 63),



6- İslâm düşmanlarının savaşa sebep olmaları (4 Nisa/101),



7- Allah’ın kullarına farklı imkânlar vererek birbirlerine karşı tutumlarının ortaya çıkarılması (25/Furkan, 20; 6/En’âm, 53),



8- Şeytanın hile ve tuzakları (7/A’râf, 27),



9- Şeytanın zayıf ruhlu kimselere aşıladığı bâtıl inanç ve kuruntu (22/Hacc, 53),



10- Delilik ve gaflet (68/Kalem, 6),



11- Dosdoğru yoldan (sırât-ı müstakîm’den) saptırma (17/İsrâ, 73),



12- Nifak (münâfıklık) (57/Hadid, 14) ve



13- Özür, bahane  anlamında (6/En’âm, 23) kullanılır.