Yukarıdaki kısa açıklamadan sonra şunu söyleyebiliriz:  Meslek öğretimi meselesini sarih olarak ele almamış olan Kur'an-ı Kerim buna ihzâriyeler tarzında yer vermiştir. Yani meslekî öğretim ve formasyonu netice verecek birçok hazırlayıcı (ihzarî) unsurlar, dinî emirler olarak Kur'ânî mesaja dercedilmiştir. Bunlar ferdî ve içtimâî hayatın gereği olarak  herkesin ister istemez karşılaşacağı bazı maddî emrivakilerin yönlendirilmesi ile sağlanmıştır. Bir başka ifade ile Kur'an, maddî  hayatın vazgeçilmez bir kısım meselelerine dinî bir yaklaşımla temas ederek bunların helal olan cihetini, Allah nezdinde makbul ve güzel olan tarz ve istikametini beyan etmiş, uhrevî mükâfatı hatırlatarak gösterilen istikamette tayin edilen tarzda gidilmesini talep etmiştir. Bu taleplerin hakkıyla yerine getirilmesi, mü'mini, ister istemez bir maksada hazırlayacak ve bir hedefe sevkedecektir. "Meslekî formasyon" olarak tebellür  ve tezahür eden bu "hedef"e, ferdi, dolaylı olarak hazırladığı için Kur'an'da yer verilmiş olan bu tedbirî unsurlardan her birine -günlük lisanımıza  kısmen yabancı da düşse- ihzariye veya "dispozisyon"  diyebiliriz. Şimdi îfâsı, mü'mini bir  meslek sahibi olmaya ve bir meslek icra etmeye ve çocuğunu bir meslek üzere yetiştirmeye sevk ve mecbur eden bu Kur'anî ihzâriyelerin mühim olanlarından birkaçını belirtmeye çalışacağız: