Meselâ, Ahmed, Ali'den yüz altın borç almak istiyor, fakat Ali: "Şu kurşun kalemi bir sene vâde ile yirmi altına satın alırsan, sana bir sene vâdeyle yüz altın ödünç veririm" diyor. Ahmed, evvelâ kalemi veresiye yirmi altına satın alıyor, sonra da yüz altın ödünç alıyor. Aldığı ödünç ile kalemin bedeli olan yüz yirmi altını sene sonunda Ali'ye ödüyor. İşte bu muâmele, "karzda menfaat şart koşmak câiz değildir" diyen birçok fıkıh âlimine göre ribâ sayılmıyor. Bir alım-satım içinde iki alım-satım akdini ihtivâ eden bu muâmele, birçok fıkıh âlimi tarafından ribâ sayılıp red ediliyor (El-Cezîrî, el-Fıkhu ale'l-Mezâhibi'l-Erbaa, -Dört Mezhebin Fıkıh Kitabı- II/340). Bazen borç veren, parayı bir mendile koyup, borç alana vermekte, meselâ yüz akçe vermişse mendili de yirmi akçeye satıp yüzde yirmi fâiz almaktadır.